ગોરી તારાં નેપુર રણ ઝણ વાજ્યાં રે,
વાજ્યાં કાઈ માજમ રાત મોજાર,
સૂતું નગર બધુ જગાડિયુ
તે તો તારા ઝાંઝર નો ઝમકાર,
સેજલડી ઢંઢોળી હું પાછી ફરી રે,
પીયુડો તે પોઢ્યો પાડોસણ પાસ
એક ને અનેક વહાલો મારો ભોગવે રે,
અમને નહિ અમારાની આશ
કૂવો હોયેતો ઢાકી ને મુકીયે રે,
સૈયર ઢાંક્યો કેમ જાય ?
મનનો માન્યો હોયતો કાઢી મુકીયે રે,
પરણ્યો કાઢી કેમ મુકાય ?
મારે આંગણીયે આંબો મહોરિયો રે,
ગળવા લાગી છે કાઈ સાખ
ઉઠોને આરોગો, પ્રભુજી પાતળા રે
હું રે વેજું ને તું રે ચાખ,
મારે આંગણીયે દ્રાક્ષ, બિજોરડી,
બિચ બિચ રોપી છે નાગરવેલ;
નરસૈયાનો સ્વામી મંદિર પધારિયો રે,
હૈયું થઇ ગયેલ છે કોમળ ,
- નરસિંહ મહેતા
No comments:
Post a Comment